sobota, 24 grudnia 2011

The Secrets of the Dead Sea Scrolls [Tajemnice zwojów znad Morza Martwego]


Rękopisy z Qumran - znane także pod nazwą: Zwoje znad Morza Martwego, ękopisy znad Morza Martwego czy też Manuskrypty znad Morza Martwego.  Zwoje znad Morza Martwego to kolekcja dokumentów znalezionych w latach 1947-1956 w grotach niedaleko ruin Qumran w Izraelu. Zwoje zostały odkryte w 1947 roku przez pastuszka. Jednak od czasu ich odkrycia, uczeni dokładnie strzegli tajemnicą treści tych dokumentów.                    
Autor: K. Mossek ; M.Namatinia ; N. Mossek ; M. Greenspan   
Wydawca: New York, NY: A & E Home Video: Sprzedawane w USA przez grupy New Video,  1994.
Tablica podglądowa z z Khirbet Qumran.
  • Zwoje są datowane na 150 p.n.e - 135 n.e
  • Wystawione w osadzie Khibert Qumran, na granicy Izraela
  • Wykonane z pergaminu, papirusu i w jednym przypadku z miedzianej blachy
  • Zawierają teksty religijne, wykazy administracyjne, dokumenty prawne, listy prywatne
  • Spisane w językach: hebrajskim, aramejskim, greckim, nabatejskim
[Źródło - Archeologia - Przewodnik, Paul. G Bahn, Łódź 2006, s. 158.]

*** Film ***

 




 

 
      




      poniedziałek, 12 grudnia 2011

      Terence Wright - Narracja telewizyjna, a film etnograficzny


      Terence Wright, ur. 1952, Oxfordshire, Anglia. Młodość spędził w miejscowościach Shipton i Milton-under-Wychwood. Ukończył studia na Chelsea School of Art (sztuki piękne) oraz University of Oxford (etnologia). Uzyskał doktorat za pracę z zakresu fotografii i multimediów.
      Wykładowca sztuk medialnych na Uniwersytecie w Luton i profesor w National Film & Television School.
      Jest autorem m.in wielu artykułów z zakresu antropologii i etnografii publikowanych w kwartalniku Konteksty.
       ____________________

      W artykule pt. "Narracja telewizyjna, a film etnograficzny" porusza problem tzw. "dobrej telewizji". Telewizja stwarza nam wiele możliwości, m.in sfilmowanie zanikających kultur czy rozwój świadomości dotyczącej problemów etnicznych i ekologicznych. Etnografia telewizyjna opiera się głównie na "oczywistości" samego obrazu, nie zostawia nam zbyt wiele miejsca na interpretację. Klasycznej narracji etnograficznej używa się nawet dość często, by usprawiedliwić pokazywanie ciągu scen, które są na swój sposób interesujące. 
           Narracja to opowiadanie pewnej historii, zatem film narracyjny to taki film, który opowiada pewne zdarzenie. W przypadku telewizyjnego filmu etnograficznego pojawia się pewien problem, otóż film rodzi się w istniejącym, realnym świecie, a proces montażu czy selekcji materiału filmowego stwarza w pewien sposób nowy świat. Zatem zamierzenia twórcy filmu mające na celu ukazanie realizmu są  z góry niweczone ze względu na konstrukcję filmu.
            Film antropologiczny wymaga od widza posiadanie już pewnych informacji. Tego typu "poważny" film, jest skierowany do nielicznej grupy odbiorców, nie jest nastawiony dla odbiorcy masowego. Narracja opisuje pewne wydarzenia czy historię, a narrator odgrywa rolę niewidzialnego eksperta, który uzupełnia film swoim komentarzem. Treść może zostać zaburzona przez wtargnięcie w nią obserwatora. 

      "Biały człowiek jako badacz może chcieć ujrzeć świat takim, jaki był przed jego przybyciem, ale my zobaczymy jedynie reakcję tego świata na przybycie pierwszego białego człowieka. Wszystko zatem opiera się na rekonstrukcji sytuacji, wyobrażeniu sobie, jak ten świat wyglądał, gdyby jego tam nie było".

      W telewizji narracja staje się skutecznym sposobem na utrzymanie uwagi widzów. Umberto Eco pisał: "[...]  prowadzą czytelnika po z góry określonej ścieżce, umiejętnie wykorzystują efekty, aby wywołać żal lub strach, podniecenie lub depresje w odpowiednim momencie. Każdy zwrot akcji budzi oczekiwania, które jej dalszy tok zaspokaja".

      Jedną z zalet telewizji jest możliwość szerzenia na szeroką skalę informacji. Aż 25 % studentów etnografii wybrało ten kierunek dzięki tv. Telewizja wpływa również na rozwój czytelnictwa, ponadto jest w stanie pokazywać najnowsze zjawiska i trendy. Znaczenie antropologii wizualnej stale wzrasta, a tylko nieliczny twórcy zdają sobie sprawę z możliwości jakie daje film i w pełni je wykorzystują....

      _____________________
      Sylwetka TW - Muzeum Fotografii
      Okładka, Spis treści.

      niedziela, 11 grudnia 2011

      Les maîtres fous [Szaleni Władcy] [The Mad Masters] (1955) - reż.Jean Rouch

      W krótkometrażowym filmie pt "Szaleni Władcy" została przedstawiona przykładowa ceremonia Hauka( ruch religijny, który narodził się na terytorium francuskich kolonii w Afryce, z czasem rozprzestrzenił się na inne obszary całego kontynent).
      Jej uczestnicy odtwarzali wzorcowe role, m.in. gubernatora, konduktora kolejowego, generała, złego kapitana, kierowcy ciężarówki i składali ofiary ze zwierząt na centralnym ołtarzu.
      Według niektórych badaczy, naśladowcze rytuały miały na celu zdobycie energii imitowanych kolonialistów. Z kolei amerykański antropolog James G. Ferguson uważał, iż rytualne naśladownictwo miało na celu zdobycie praw i statusu w kolonialnym społeczeństwie. Zatem nie była to forma oporu, ale sposób na zdobycia równej pozycji.

      Film - napisy - j. hiszpański


      Nanook of the North [Nanuk z Północy](1922) - reż. Robert Flaherty,

      Nanuk z Północy - Pierwszy pełnometrażowy film dokumentalny w dziejach światowej kinematografii.
      Film został zrealizowany na wschodnim wybrzeżu Zatoki Hudsona, wśród zmagających się z naturą Innuitów.
      Głównym bohaterem film jest mężczyzna o imieniu Nanuk. Kamera towarzyszy Nanukowi i jego rodzinnie przy ich codziennych czynnościach. Najsłynniejszym fragmentem filmu jest scena budowania igloo. Film zawiera fragmenty inscenizowane, które posłużyły udramatyzowaniu walki o przetrwanie na dalekiej Północy.


      Forest of Bliss (1985) - reż. Robert Gardner

      http://www.brooklynrail.org
      Reżyseria - Robert Gardner (1985)



      Film „antropologiczny” -  koncentruje się wokół pytania o możliwość zrozumienia Innego.
      Oryginalność tego filmu polega m.in. na tym, że reżyser prezentuje szereg niejednoznacznych i pozornie chaotycznych obrazów, które z jednej strony podkreślają problematyczność rozumienia Inności, z drugiej zaś zmuszają widza do samodzielnej pracy interpretacyjnej.
             W 2001 r. została opublikowana książka pt. "Making Forest of Bliss".
       Z kolei wydana latem 2008 roku specjalna edycja DVD tego filmu zawiera dodatkowo zdjęcia oraz wpisy do dziennika czytane przez Roberta Gardnera.









      Film jest dość trudno znaleźć czy kupić w Polsce.
      Link do filmu :
      Na portalu novamov
      na portalu DER





      Varanasi – miasto śmierci.
      Galeria zdjęć - Waranasi -1.
      Galeria zdjęć - Waranasi - 2.
      Opis podróży po Indiach. Varanasi.
      Film - Ecovillage Varanasi India.
      Oficjalna strona Roberta Gardnera


      Waranasi (Varanasi) dawniej Benares, Kashi – miasto indyjskie. Stanowi ważny ośrodek kultu wyznawców hinduizmu i buddyzmu. Miejsce znane z rytualnych kąpieli w świętej rzece Ganges i palenia zwłok zmarłych na ghatach. Na obrzeżach Waranasi  znajduje się Park Jeleni – miejsce pierwszego kazania Buddy skierowanego do pięciu ascetów.